پدیده شوم فساد اداری از دیرباز، جوامع و سازمانهای آن را تحت تاثیر قرار داده است.
پژوهش
حاضر با ترکیب کمی نتایج پژوهشهای انجام شده در حوزه فساد اداری در
سازمانهای جمهوری اسلامی ایران و با استفاده از روش فراتحلیل و نرمافزار
جامع فراتحلیل( ۲CMA) تعداد ١۰ پایاننامه و ۹ مقاله را مورد بررسی قرار
میدهد، در مجموع تعداد ١۹ مطالعه براساس معیارهای درونگنجی انتخاب شده و
مورد بررسی قرار گرفته است که نتیجه فراتحلیل در مجموع ۶۳ متغیر را نشان
میدهد که در سه دستهبندی کلیتر( محیطی، درونسازمانی و فردی)
تقسیمپذیرند.
در این مقاله، هدف آن است که با ارایه یک تعریف عمومی از فساد در بخش اداری، انواع فساد اداری شامل فساد سیاسی، قانونی، و کارمندان مورد بررسی قرار گیرد.
همچنین
نتایج این بررسی نشان داد که عوامل متعددی شامل افزایش حقوق بخش دولتی،
وضع مقررات و قوانین موثر، مطبوعات، آگاهی عمومی نسبت به مقررات و قوانین،
سیستمهای مالی و کارا، اصلاح ساختار اداری، عدم سیاسی کردن سیستم اداری، و
خصوصی سازی میتوانند در کنترل و جلوگیری از فساد اداری موثر باشند.
برای
تحلیل روابط بین متغیرها از تکنیکهای آماری تحلیل واریانس، تی تست، ضریب
همبستگی پیرسون و برای آزمون مدل نظری تحقیق، از نرم افزار لیزرل و تکنیک
رگرسیون استفاده گردید.
میزان فساد بر حسب تحصیلات کارمندان و تاهل آنها متفاوت است و بین میزان فساد و سابقه شغلی رابطهای وجود ندارد.
رضایت شغلی با فساد اداری رابطه معکوس داشت.
در
مجموع، ضریب تعیین مدل ۵۷/۰ به دست آمد؛ یعنی ۵۷ درصد از متغیر وابسته؛
یعنی فساد اداری توسط این مدل تبیین شده و این نشان دهنده برازش خوب مدل
است.
تحقیق حاضر این پرسش را دنبال میکند که آیا عوامل کیفیت زندگی کاری، فردی، درونسازمانی، برونسازمانی و فرهنگی بر میزان فساد اداری اثرگذار است یا خیر.
روش نمونهگیری تحقیق، تصادفی ساده و حجم نمونه آن ١۰۸ نفر از کارکنان میباشد.
به منظور بررسی عوامل موثر بر کاهش فساد کارکنان از پرسشنامه و برای پاسخگویی به آن از طیف نقطهای لیکرت استفاده شده است.
به
منظور تجزیه و تحلیل آماری دادهها، از آزمونهای مختلف آماری شامل: آزمون
کولموگروف- اسمیرنوف، آزمون ویلکاکسون، آزمون تی- استیودنت و آزمون
فریدمن، استفاده شده است.
یافتههای آزمونها نشان میدهد که تمام عوامل مذکور در کاهش و جلوگیری از فساد کارکنان شاغل در نظام اداری موثر است.